Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία αποτελεί το σημαντικότερο ορόσημο της μετάβασης από τον κόσμο της ευφορίας και του θριάμβου για το δυτικό μοντέλο , όπως πρόεκυψε μετά την κατάρρευση των σοσιαλιστικών καθεστώτων στα τέλη της δεκαετίας του 80, στον ασταθή πολυπολικό κόσμο του 21ου αίωνα.
Τρομάζει το γεγονός πως πρώτη φορά μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο γίνεται τέτοιου μεγέθους εισβολή σε κυρίαρχο ευρωπαϊκό κράτος καθώς και η αναφορά σε χρήση πυρηνικών όπλων από το δικτάτορα της Ρωσίας, που φέρνει στο νου την εποχή της πυραυλικής κρίσης στην Κούβα.
Πολλές οι ευθύνες του δυτικού κόσμου για το πως φτάσαμε ως εδώ, από την ημιτελή στήριξη της ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ (ή το κάνεις και θωρακίζεις τη χώρα, ή δεν το κάνεις καθόλου) ως την κοντόφθαλμη ενεργειακή πολιτική των Γερμανών και ευρωπαϊκών δορυφόρων τους που τους έκανε πλήρως εξαρτημένους από τις ρωσικές ενεργειακές πηγές. Αν δεν υπήρχε αυτή η εξάρτηση, αμφιβάλλω αν ένιωθω τόσο ισχυρός ο Πούτιν για να προχωρήσει σε αυτή την εισβολή, που τη σχεδίαζε τουλάχιστον εδώ και έναν χρόνο.
Το θετικό είναι πως, μετά την ελληνική κρίση και τον κορωνοϊό, για ακόμα μία φορά βλέπουμε πως μία κρίση συμβάλλει στην επιτάχυνση και εμβάθυνση της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Η άμεση αντίδραση της ΕΕ, και η ομοφωνία στα μέτρα εναντίον της Ρώσιας, με ορισμένα εμβληματικά μέτρα όπως τον επανεξοπλισμό της Γερμανίας, την ακύρωση του Nord Stream και την αποπομπή της Ρωσίας από το σύστημα SWIFT, ήταν κάτι που ελάχιστοι περίμεναν και άφησαν μία θετική εντύπωση για την προοπτική της ευρωπαϊκής ενοποίησης.
Το site δε στοχεύει σε ανάλυση γεωπολιτικών και διεθνών εξελίξεων, από την αρχή της δημιουργίας του έχει εστιάσει στην ελληνική κρίση και στις μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται ο τόπος για να μην είναι στους ουραγούς της Ευρώπης. Με φόντο λοιπόν τις νέες σημαντικές εξελίξεις (τόσο στα γεωπολιτικά όσο και στα ενεργειακά), θα κάνουμε μία πρώτη αποτίμηση της κυβέρνησης Κυριάκου Μητσοτάκη, μίας κυβέρνησης που κλήθηκε να διαχειριστεί κρίσιμες καταστάσεις και το κατάφερε μέχρι στιγμής με σχετική επιτυχία. Πόσο όμως κατάφερε να κάνει σημαντικές μεταρρυθμίσεις που θα συντελέσουν στην ουσιαστική αλλαγή του χρεοκοπημένου μοντέλου της μεταπολίτευσης; Αυτό θα είναι το θέμα του επόμενου άρθρου.
alepoudrakoulas 