- «Τι έγινε Αλεπουδράκουλα, πως το βλέπεις το νέο κυβερνητικό σχήμα;»
- «Είσαι έτοιμος να ακούσεις; Η βιάζεσαι να πας πουθενά;»
- «Ρε λέγε, που να πάω;»
- «ΟΚ. Θα προσπαθήσω να είμαι σύντομος»
- «Καλά τα ξέρουμε τα δικά σου τα σύντομα»
- «Βρε άκου που σου λέω…»
Το νέο σχήμα με τα υπερ-υπουργεία είναι κάτι το νέο. Μένει να δούμε αν όντως θα βελτιώσει την αποδοτικότητα και την δι-υπουργική συνεργασία ή θα εντείνει τη γραφειοκρατία, τις καθυστερήσεις και τη ανοργανωσιά. Προσωπικά πιστεύω το δεύτερο, ο χρόνος θα δείξει αν έχω δίκαιο.
Ας πάμε τώρα να δούμε τους υπουργούς, όχι όλους γιατί δεν έχουμε τόσο χρόνο για χάσιμο, αλλά αυτούς τους οποίους θεωρούμε πιο σημαντικό να σχολιαστούν:
- Υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας: Παναγιώτης Λαφαζάνης.
Αν ανατρέξει κανείς στο βιογραφικό του θα δει πως είναι τελειόφοιτος Μαθηματικού με αντιδιδακτορική δράση, ο οποίος από τα μέσα της δεκαετίας του 70΄είναι κομματικός υπάλληλος. Πρώτα στο ΚΚΕ, μετά τη διάσπαση στο Συνασπισμό και από το 2000 βουλευτής. Ένας άνθρωπος που δεν έχει δουλέψει δηλαδή ποτέ του σε παραγωγική δραστηριότητα θα είναι υπεύθυνος για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας! Εκτός από οξύμωρο, είναι σίγουρα ένας πολύ κακός οιωνός. Όσον αφορά τα ενεργειακά γνωστές οι θέσεις του κ. Λαφαζάνη για τη ΔΕΗ, η μετοχή της οποίας ήδη ξεκίνησε την κατρακύλα…
- Υπουργός Εξωτερικών: Νίκος Κοτζιάς
Ως στέλεχος του ΚΚΕ είχε υποστηρίξει με πάθος το καθεστώς Γιαρουζέλσκι (έχει γράψει και βιβλίο με τίτλο «Η Πολωνία και εμείς»). Το 1989 θα ακολουθήσει τη γραμμή Γράψα (ΝΑΡ, που κατέληξε στη σημερινή ΑΝΤΑΡΣΥΑ) και θα αποχωρήσει.
Στη μεγάλη διαδρομή του διατέλεσε σύμβουλος του ΓΑΠ, ήταν πρόεδρος στο ΙΣΤΑΜΕ «Ανδρέας Παπανδρέου», και «φλέρταρε» πολιτικά τόσο με τον Σαμαρά όσο και τον Καμμένο. Τελικά η μπίλια έκατσε στο Σύριζα, όπου ο αγώνας δικαιώθηκε και κατάφερε να γίνει υπουργός.
Κάπου ενδιάμεσα στην πορεία θα ανακαλύψει τη γοητεία του «αριστερού πατριωτισμού», και του Ρώσου ηγέτη Βλάντιμιρ Πούτιν. Η αγάπη του για την Ελλάδα θα τον φέρει κοντά και με άλλους πατριώτες όπως ας πούμε ο κ. Φαήλος Κρανιδιώτης. Έχει διαύλους επικοινωνίας με το περιβάλλον Πούτιν, για αυτό και συνόδεψε τον κ. Τσίπρα στην τελευταία του επίσκεψη στη Μόσχα. Σε αυτούς τους διαύλους περιλαμβάνονται και ακροδεξιά…σταγονίδια όπως ο κ. Ντρούγκιν (περισσότερα εδώ ).
Ήδη μία πρώτη γεύση πήραμε από όσα είπε στην τελετή παράδοσης του υπουργείου αλλά και από την κόντρα με τις Βρυξέλλες, με αφορμή την κοινή δήλωση των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναφορικά με πιθανές νέες κυρώσεις κατά της Ρωσίας.
Τα σημάδια δείχνουν πως θα έχουμε στροφή στην γεωπολιτική στρατηγική της χώρας. Όταν όμως εξαρτάσαι από την ΕΕ και η Ρωσία είναι στα όρια νέας χρεοκοπίας, δε ξέρω πόσο σώφρον είναι αυτό. Άλλοι βέβαια ισχυρίζονται πως εδώ θα μπορούσαμε να τα βρούμε με τους Γερμανούς, οι οποίοι δε συμμερίζονται το ίδιο αντι-ρωσικό μένος με ΗΠΑ-Βρετανία.
Θα δούμε πως θα διαμορφωθεί το παιχνίδι στη γεωπολιτική σκακιέρα για τη χώρα, δε μπορώ να έχω επαρκείς γνώσεις για αυτά τα θέματα, όμως φοβάμαι πως άνθρωποι με επικίνδυνες ιδεοληψίες θα επηρεάσουν καθοριστικά την πορεία της χώρας για τις επόμενες δεκαετίες. Εκτός αν δεν προλάβουν βέβαια…
Όσοι θέλουν να πάρουν μία γεύση από πρώτο χέρι εδώ το ιστολόγιο του: http://www.nikoskotzias.com/
Υπουργός Οικονομικών: Γιάνης (sic) Βαρουφάκης
Για το συγκεκριμένο γκουρού-οικονομολόγο, όσοι με διαβάζετε τακτικά, ξέρετε καλά την άποψη μου. Εξυπνάδες, θεωρίες παιγνίων, ατελείωτα άρθρα για Hayek vs.Keyne, μαγκιές εκ του ασφαλούς, ενώ τύποι σαν το Στουρνάρα δοκιμάζονταν στο λάκκο με τα λιοντάρια. Ώρα λοιπόν να κριθεί μέσα στο γήπεδο ο Γιάνης, καιρό τώρα θα ήθελα να το δω και η ευχή μου γίνεται πραγματικότητα. Η γνώμη μου πάντως είναι πως δεν είναι από τις κακές περιπτώσεις υπουργών της κυβέρνησης: είναι έξυπνος, διαβασμένος, κοσμοπολίτης και γενικά πολύ πάνω από το μέσο όρο των υπουργών της κυβέρνησης Σύριζα-Καμμένων Ελλήνων. Ίσως είναι η ευχάριστη έκπληξη της νέας κυβέρνησης, ίσως άλλος ένας πανεπιστημιακός με λαμπρές ιδέες (και έναν αχαλίνωτο ναρκισσισμό βέβαια…) που όταν έρθει αντιμέτωπος με τα προβλήματα της πραγματικής ζωής βραχυκυκλώσει. Λίαν συντόμως θα ξέρουμε…
Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών: Νάντια Βαλαβάνη
Εδώ όμως έγινε επιλογή για να μοιραστούν τα υπουργεία στα γνωστά κομματικά στελέχη. Ήδη η κα. Βαλαβάνη άρχισε να σκίζει μνημόνια και να λέει τα δικά της. Ελπίζουμε ο ρόλος της να είναι τυπικός, αν και έτσι θα αποτελέσει πηγή κούρασης για το Γιάνη μας. Εδώ ένα link για να πάρετε μία γεύση, γιατί ξέρω πως οι κακεντρεχείς εξ’ υμών θα πείτε πως είμαι προκατειλημμένος:
Υπουργός Επικρατείας για τον Συντονισμό του Κυβερνητικού Έργου: Αλέκος Φλαμπουράρης
Στενός φίλος του μπαμπά Τσίπρα, έπαιξε ρόλο στο να ανέβει ο μικρός στην κομματική ιεραρχία. Τύπος που δεν έχει συμπάθειες στην Κ.Ο. του Σύριζα. Κλειστό χαρτί, θα τον δούμε επί τω έργω. Το κακό είναι πως έχει υφυπουργό τον απάλευτο Τέρενς Κουίκ, του ευχόμαστε κουράγιο.
Υπουργείο Εθνικής Άμυνας: Πάνος Καμμένος
Εδώ τι να πει κανείς. Αφού όμως ο κ. Τσίπρας προτίμησε τη συνεργασία με τους Ανεξ. Ελ. ήταν αναπόφευκτο να πάρει κάποιο κρίσιμο υπουργείο αυτός ο καραγκιοζάκος της λαϊκής δεξιάς. Σαν μαξιλάρι θα λειτουργήσει ο γνώστης του χώρου υφυπουργός Νίκος Τόσκας. Ενδιάμεσα υπάρχει (με το φόβο μην ελέγχει ο Πάνος τις ένοπλες δυνάμεις;) το κλασικό βραδύκαυστο στέλεχος του Σύριζα, ο κ. Ήσυχος, συνταξιούχος της Ολυμπιακής ετών 57…
Υπουργός Υγείας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων: Παναγιώτης Κουρουμπλής
Αναπληρωτής υπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων: Δημήτρης Στρατούλης
Τυπικός Παλαιο-πασόκος των 80s ο ένας, κλασικός συνδικαλιστής (του ΟΤΕ) που δεν έχει δουλέψει στη ζωή του ο άλλος. Σίγουρα θα υπάρξει ή σύγκρουση με την Τρόικα ή σύγκρουση εσωκομματική με αυτούς τους δύο. Ήδη ο Στρατούλης ξεκίνησε να κραυγάζει για κατώτατο μισθό στα 751 ευρώ. Για να αυξηθεί η μαύρη εργασία, να αποθαρρυνθούν και άλλο οι λίγοι που τολμούν να επενδύσουν στην Ελλάδα και να αυξηθεί και η ανεργία. Γιατί δεν τον κάνετε 1500 ευρώ ρε παιδιά αφού είναι όλα τόσο απλά και λύνονται με μία υπουργική απόφαση;
Υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας: Πάνος Σκουρλέτης
Αναπληρωτής Υπουργός Κοινωνικής Αλληλεγγύης: Θεανώ Φωτίου
Έψαξα εντατικά στο διαδίκτυο για να βρω κάτι για τον εργασιακό βίο του κ. Σκουρλέτη. Μάταια, οι μόνες πληροφορίες πως αποφοίτησα από την Ανωτάτη Βιομηχανική Πανεπιστημίου Πειραιά το 1986 (αχ αυτή η γενιά που μεγάλωσε στα greek 80s, πόσο διαστρεβλωμένη αντίληψη του κόσμου έχει…) και ήταν στο Ρήγα Φεραίο και στέλεχος του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου. Typical περίπτωση κομματικού στελέχους (όπως και ο Λαφαζάνης), σε άλλο ένα κρίσιμο υπουργείο. Δε βλέπω φως…
Υπουργός Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης: Νίκος Βούτσης
Αναπληρωτής υπουργός στο Προστασίας του Πολίτη: Γιάννης Πανούσης
Αναπληρωτής υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης: Γιώργος Κατρούγκαλος
Τριπλέτα του θανάτου που εξασφαλίζει πως η δημόσια διοίκηση στην Ελλάδα θα παραμείνει το ίδιο αναποτελεσματική και περισσότερο κοστοβόρα. Και εδώ προβλέπονται συγκρούσεις με την Τρόικα.
Υπουργός Δικαιοσύνης: Νίκος Παρασκευόπουλος
Από όσους έχουν φοιτήσει στη Νομική του ΑΠΘ έχω ακούσει τα καλύτερα λόγια. Αυτό βέβαια δεν αρκεί. Και ο κ. Μανιτάκης ήταν ένας εξαιρετικός νομικός όμως τα θαλάσσωσε στο Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Ο τομέας της Δικαιοσύνης είναι μία από τις πιο πονεμένες ιστορίες αυτής της χώρας. Εκτός από τα αυτονόητα (ανεξαρτησία της δικαιοσύνης, περιορισμός εξουσίας συντεχνίας δικαστών) που πιθανώς τα τολμήσει ο κ. Παρασκευόπουλος, εξίσου σημαντικά είναι η βελτίωση του χρόνου απόδοσης δικαιοσύνης καθώς και η μηχανογράφηση του δικαστικού μας συστήματος που ακόμα είναι σε βρεφικό στάδιο. Τα έχει καταλάβει αυτά ο κ. Παρασκευόπουλος, ή θα είναι η θητεία του άλλη μία χαμένη ευκαιρία;
Υπουργός Οικονομίας, Υποδομών κ.λπ. : Γιώργος Σταθάκης
Αναμενόμενη επιλογή, από τους σοβαρούς του Σύριζα. Άλλος ένας πανεπιστημιακός που θα δοκιμαστεί στις προκλήσεις του πραγματικού κόσμου.
Αν. υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων: Χρήστος Σπίρτζης
Ηλεκτρολόγος Μηχανικός, Πρόεδρος του ΤΕΕ (αλήθεια τι γίνεται τώρα με αυτή του την ιδιότητα;) με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ. Μου είχε κάνει εντύπωση που κάποια στιγμή τον είδα να συμμετέχει σε «πρωτοβουλία για την ανασυγκρότηση του σοσιαλιστικού χώρου» με διάφορους συνδικαλιστές του βαθέος πασόκ, γιατί τον είχα κόψει για σοβαρό κύριο (http://newpost.gr/post/391744/to-pasok-apomakrynthhke-apo-tis-koinwnikes-kai-politikes-dynameis-poy-to-sygkrothsan). Λίγους μήνες μετά κατάλαβα γιατί, βρήκε και αυτός μία θέση στο Σύριζα. Καλύτερος από το μέσο όρο των υπουργών του Σύριζα, όχι όμως πως τρέφω ιδιαίτερες ελπίδες από τέτοιους τύπους..
Αναπληρωτής υπουργός Ναυτιλίας και Αιγαίου: Θεόδωρος Δρίτσας
Για να γίνει ο ΟΛΠ όπως ήταν…Ας ελπίσουμε πως δε θα έχει και πολύ λόγο στα πράγματα…
Αναπληρωτής υπουργός Τουρισμού: Έλενα Κουντουρά
Το κερασάκι στην τούρτα, μία ανάλαφρη πινελιά γελοιότητας στην όλη κυβέρνηση, για να σπάσει η παγωμάρα μας, κατά τα άλλα ο τουρισμός είναι η «βαριά βιομηχανία» μας που αναμένουμε να συμβάλει στην οικονομική ανάκαμψη…
Υπουργός Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων: Αριστείδης Μπαλτάς
Αναπληρωτής Υπουργός Παιδείας: Τάσος Κουράκης
Η Παιδεία είναι ένα από τα δύο μεγαλύτερα προβλήματα της χώρας (το άλλο η Δικαιοσύνη). Οι επιλογές εδώ ένας πανεπιστημιακός (άλλος ένας που θα κληθεί να λύσει πρακτικά προβλήματα πρώτη φορά στη ζωή του..) ο οποίος είχε λυσσάξει κατά του νόμου Διαμαντοπούλου και ο γνωστός βαψομαλλιάς ποιητής από τη Σαλονίκη (ένα δείγμα της ποίησης του για εσάς που αρέσκεστε σε τέτοια συλλεκτικά: Ανδρόγυνο)
Τα πρώτα δείγματα γραφής αποθαρρυντικά, βουρ ολοταχώς προς την πρότερη κατάσταση. Και φυσικά επανέρχεται το δικαίωμα της αιώνιας φοίτησης.
Σε τι κόσμο θα φέρουμε τα παιδιά μας Νίκο Ευαγγελάτο, που έλεγε και ο ρεπόρτερ (και γνωστός bluesman) Νίκος Τσιαμτσίκας στο αλήστου μνήμης δελτίο ειδήσεων του ALTER.
Πρόεδρος της Βουλής: Last but not least , η φοβερή επιλογή (και what a look στην ορκομωσία…) της ακατάπαυστης Ζωής στη θέση του Προέδρου της Βουλής.
Σε μία θέση που χρειάζεται κάποιος άνθρωπος νηφάλιος, με αίσθηση του μέτρου και με κύρος, τοποθετείται μία ιδιαίτερα ακραία παρουσία. Και επειδή η επιλογή δυστυχώς δεν έγινε για χιουμοριστικούς λόγους (η σημερινή αριστερά έχει πάρει διαζύγιο από το χιούμορ και τον αυτοσαρκασμό), υποψιάζομαι πως έγινε για να υπάρχει μία έντονη παρουσία με μεγάλη ενέργεια ώστε να επιβληθεί στη ακόμα ζαλισμένη από την ήττα πρώην κυβέρνηση και στους …πρωτάρηδες του Ποταμιού. Αυτοί οι λενινιστές είναι αδίστακτοί…
«Αυτό ήταν το λίγο ρε; Κοντέψαμε να νυχτώσουμε.»
«Ε ξέρεις τώρα, παθιάζομαι όταν μιλάω για το Σύριζα»
«Και πως τη βλέπεις την κυβέρνηση»
«Δύσκολα να βγάλει το χρόνο. Θα προκύψει είτε ρήξη με την ΕΕ, είτε εσωκομματική ρήξη. Τα έχω πει αυτά από το 2012.»
«Έλα μωρέ Κασσάνδρα, εγώ πιστεύω μια χαρά θα τα πάει ο Σύριζα. Είδαμε και με τους άλλους τους αλήτες, αυτοί θα νοιαστούν για τον κοσμάκη.»
«Δεν είναι το θέμα αν θα νοιαστούν, αλλά αν θα είναι αποτελεσματικοί ώστε να υπάρχει πίτα να μοιράσουν στον κοσμάκη. Και μη ξεχνάς πως η Κασσάνδρα, όπως με αποκαλείς, δικαιώθηκε όσον αφορά την άλωση της Τροίας.
«Φεύγω γρουσούζη, φεύγω…»