Μετά από ένα θλιβερό καλοκαίρι, όπου πέρα από την κακοτυχία και την κλιματική αλλαγή φάνηκε και η κακή κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο κρατικός μηχανισμός, αυτός που πρέπει να δράσει εκτός εφαρμογών του e-gov.gr, ήρθε και η ομιλία του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ για να επικυρώσει τον κατήφορο που έρχεται για την κυβέρνηση. Αυξήσεις στο Δημόσιο, τριετίες, ξανά-μανά market pass και νέοι χοντροί περιορισμοί στις βραχυχρόνιες μισθώσεις τύπου Airbnb, από την τάχατες “φιλελεύθερη” κυβέρνηση που συνεχίζει να βουλιάζει στο τέλμα του κρατισμού και όταν πλέον δεν υπάρχει αιτία (για τις κρίσεις το καταλαβαίνουμε, αλλά δεν είναι όλη η οικονομία και η χώρα σε κρίση…).
Κρατάμε λοιπόν την σχετικά πετυχημένη διαχείριση του κορονοϊού, την αποτροποή της υβριδικής εισβολής στον Έβρο το 2020, την ενίσχυση της γεωπολιτικής θέσης της χώρας με κατάλληλες διπλωματικές κινήσεις και συμμαχίες, κάποιες εμβληματικές, μα όχι και πολλές, άμεσες ξένες επενδύσεις, τις βελτιώσεις στη λειτουργία του, ακόμα προβληματικού, ΕΦΚΑ και, φυσικά, τη σημαντική ψηφιακή μεταρρύθμιση του egov.gr.
Όμως μένει μία πικρή γεύση γιατί η κυβέρνηση δεν τόλμησε περαιτέρω, ενώ πιθανότατα μπορούσε και είχε την ευκαιρία να κάνει και άλλα. Πολύ μικρά βήματα έγιναν στην παιδεία, όπου η αξιολόγηση ξεκίνησε μόνο για τους νέους εκπαιδευτικούς, οι… πάλιουρες απολαμβάνουν ακόμα την ασυδοσία της έλλειψης κάθε αξιολόγησης του έργου τους μην προκληθούν αντιδράσεις. Για τον ίδιο λόγο, το φόβο των αντιδράσεων, η περιβόητη πανεπιστημιακή αστυνομία τείνει να εξελιχθεί σε ένα από τα γνωστά ανέκδοτα με δύο λέξεις. Στη Δικαιοσύνη δεν έγινε τίποτα και λίγα διαφαίνονται στον ορίζοντα. Η τοπική αυτοδιοίκηση συνεχίζει να είναι προβληματική, ενώ η σταθερή εξάρτηση της από το αθηνοκεντρικό κράτος δεν προοιωνίζει κάποια αλλαγή σε πιο υπεύθυνα αποκεντρωμένα μοντέλα λήψης αποφάσεων σε περιφερειακό και δημοτικό επίπεδο, όπως απαιτεί η εποχή. Η απελευθέρωση αγορών ξεχάστηκε τελείως, ειδικά στις συγκοινωνίες συνεχίζεται το βαλκανικό μονοπώλιο των ΚΤΕΛ και ταξιτζήδων, που εγγυάται χαμηλού επιπέδου μαζικές συγκοινωνίες για τους πολίτες. Όσα για τα τρένα, τα είπαμε το Μάρτιο μετά το φριχτό δυστήχημα των Τεμπών. Στη δε φορολογία , μικρές οι μειώσεις των φόρων, ειδικά του φόρου εισοδήματος. Παραμένει ένα σύστημα υψηλής προοδευτικής φορολογίας που θυμίζει στους συντελεστές του σκανδιναβικό κράτος. Με τη διαφορά πως τα σκανδιναβικά κράτη συνδυάζουν τους υψηλούς φόρους με υψηλού επιπέδου κρατικές παροχές και υπηρεσίες, όχι τη δική μας μπαλκανοκατάσταση, και επίσης στα σκανδιναβικά κράτη δεν υπάρχει τόσο μεγαλός αριθμός ελεύθερων επαγγελματιών και τέτοια έκταση φοροδιαφυγής όπως στο καθ’ ημάς Ελλαδιστάν. Πληρώνουν οι μισθωτοί φόρους (τριπλό- και τετραπλό-πληρώνουν, γιατί εκτός από φόρο εισοδήματος, τρώνε και ΕΝΦΙΑ και τέλη αυτοκινήτου και έμμεσους φόρους…) για να καλύπτονται τα market pass των φοροφυγάδων ελεύθερων επαγγελματιών.
Δυστυχώς, οι δεύτερες τετραετίες συνήθως είναι οι τετραετίες της διατήρησης κεκτημένων, της αποφυγής μεταρρυθμίσεων και της γνωστής νοοτροπίας του “ό,τι φάμε, ό, τι πιούμε και..” που χαρακτηρίζει τους κομματικούς μηχανισμούς. Η τετραετία αυτή δε φαίνεται ν’ αποτελεί εξαίρεση. Η μεγάλη διαφορά στις εκλογές και η έλλειψη ισχυτής αντιπολίτευσης μάλλον περισσότερο επιτείνουν την επανάπαυση και την αλαζονεία, παρά βοηθάνε την κυβέρνηση να κάνει αυτά που χρειάζεται ο τόπος. Οι τεράστιες καταστροφές στη Θεσσαλία και τον Έβρο θα προκαλέσουν σημαντική επιβάρυνση τόσο οικονομικά, αλλά και στην ψυχολογία της κοινωνίας και η ανοχή στην κυβέρνηση θα είναι μειωμένη. Βρισκόμαστε σε φάση αποδρομής, μίας σχετικά επιτυχημένης κυβέρνησης στον πρώτο κύκλο της, ενώ η αντιπολίτευση της χώρας ακόμα πελαγοδρομεί και κανείς δε ξέρει τι είναι αυτό που θα ακολουθήσει.*
* Το κείμενο γράφτηκε πριν τη θριαμβευτική επέλαση Κασσελάκη στις εσωκομματικές του Σύριζα. Με μότο το «Μόνο εγώ μπορώ να νικήσω το Μητσοτάκη» και έξυπνη καμπάνια στα τικ-τόκια ο νεαρός υποψήφιος κατάφερε να επικρατήσει αν και αουτσάιντερ. Ανοίγει ένα παράθυρο ελπίδας για το Σύριζα ο νέος γυαλιστερός αρχηγός, αλλά ακόμα έχει πολλά ψωμιά μπροστά του για να καταφέρει να δώσει πνοή σε ένα ημιθανές κόμμα. Η πολιτική είναι μαραθώνιος, όχι σπριντ…
alepoudrakoulas 