Ο Χαλιαμπάλιας ήταν ποδοσφαιριστής του Ηρακλή Θεσσαλονίκης τη δεκαετία του 70. Έπαιζε κεντρικός αμυντικός και δεν έχω γνώμη για αυτόν ως ποδοσφαιριστή, αφού εκείνη την εποχή ή δεν υπήρχα ή ήμουν πολύ πολύ μικρός για να έχω την οποιαδήποτε αντίληψη περί τέτοιων πραγμάτων. Είναι γνωστός και από την εμπλοκή του στην περιβόητη «υπόθεση των λουλουδιών», όπου παράγοντες του ΠΑΟ αποπειράθηκαν να δωροδοκήσουν ποδοσφαιριστές του «γηραιού» ώστε οι τελευταίοι να έχουν μειωμένη απόδοση σε παιχνίδι εναντίον της ομάδας των Αθηνών. Ναι, η γνωστή υπόθεση που κινδύνεψε να τιμωρηθεί με υποβιβασμό ο ΠΑΟ και σώθηκε χάρη στη ψήφο του «αιώνιου» αντιπάλου του (όχι που δε θα τα έβρισκαν αυτοί οι δύο…). Εδώ η συνέντευξη του κ. Χαλιαμπάλια, όπου αναφέρεται , μεταξύ άλλων, και σε αυτή την ιστορία.
Ο Χαλιαμπάλιας όμως, πέρα από την ποδοσφαιρική του αξία, κουβαλούσε ένα χαρακτηριστικό επίθετο από αυτά που δύσκολα ξεχνιούνται (όπως Λινοξυλάκης, Σκευοφύλαξ, Μπατσινίλας, Σκροπολίθρας κ.α.). Έτσι μπορεί η γενιά μου να μην τον πρόλαβε ως παίχτη, όμως το όνομα του της έγινε γνωστό από τις αναφορές της γενιάς των πατεράδων μας. Και το χρησιμοποιούσαμε με υποτιμητική χροιά στην καθημερινότητα μας : «Ρε χαλιαμπάλια πάλι άκυρο σου έριξε το γκομενάκι;», «Έσκασε μύτη ένας χαλιαμπάλιας με μαύρο δερμάτινο, σπορτέξ και άσπρη κάλτσα», κ.λπ. τέτοια ωραία.
Ήμουν που λέτε χθες στο αμάξι και γύριζα από τας εξοχάς (τι ωραία, στη φύση χωρίς ίντερνετ και καμία ενημέρωση για δύο ημέρες…) και βάζω το ραδιόφωνο και πέφτω πάνω στην ανακοίνωση του ανασχηματισμού.
Καταρχήν, το όνομα του Γκίκα Χαρδούβελη με ξάφνιασε. Ευχάριστα, είναι η αλήθεια. Ευτυχώς, κάποιος γνώστης διαδέχεται το Στουρνάρα. Ένα Στουρνάρα που ναι μεν δεν ενθουσίασε (ακόμα και εμάς που από την αρχή στηρίξαμε την επιλογή του) όμως έβγαλε πολλή «βρώμικη» δουλεία και βοήθησε να σωθεί μία δύσκολη παρτίδα για τη χώρα, παίζοντας μπάλα στα ευρωπαϊκά τερέν. Ναι, από την άλλη δε θα διαφωνήσω με τις μομφές πολλών: φορομπηξία κατά δικαίων και αδίκων, μικρή πρόοδος όσον αφορά την πάταξη της φοροδιαφυγής και τη λεγόμενη διεύρυνση της φορολογικής βάσης, μικρή πρόοδος όσον αφορά ζητήματα που άπτονται του κοινού αισθήματος περί δικαίου (λίστα Λαγκάρντ). Όμως μη ξεχνάμε πως κινήθηκε σε πολυ στενά όρια ανάμεσα στον κρατισμό των κυβερνώντων και στις δημοσιονομικές απαιτήσεις της τρόικας. Για να ξαναρθούμε στο σήμερα όμως, ο κ. Χαρδούβελης είναι ένας έμπειρος τεχνοκράτης με γνώση του ιδιωτικού τομέα, αυτού που τόσο έχει χτυπηθεί από τις πολιτικές των τελευταίων ετών. Οι δεξιοί έχουν λυσσάξει που πάλι στο τιμόνι της οικονομίας τοποθετείται κάποιος με προϋπηρεσία επί κυβερνήσεων Σημίτη. Τι να κάνουμε όμως, αυτή είναι η αλήθεια: ο Σημίτης, πέρα από τα φίδια που είχε στο κόμμα του, ήξερε στα καίρια πόστα να επιλέγει τους σωστούς ανθρώπους. Μία ικανότητα που, δυστυχώς, δεν είχε άλλος πρωθυπουργός μετά από αυτόν
Από εκεί και μετά όμως, ακούγοντας τα υπόλοιπα ονόματα, αυθόρμητα μου ξέφυγε: «Ρε σεις, που τους βρήκατε πάλι αυτούς τους χαλιαμπάλιες;»
Ο παλιός μπασκετμπολίστας της ΑΕΚ Βασίλης Κικίλιας διαδέχεται τον, κατά γενική ομολογία επιτυχημένο, Νίκο Δένδια στο Υπουργείο Δημοσίας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη. Ο κ. Κικίλιας έχει σπουδάσει Ιατρική και έχει διατελέσει δημοτικός σύμβουλος στο πλευρό του…Νικήτα Κακλαμάνη αλλά και επικεφαλής αντιπολιτευόμενου συνδυασμού στην περιφέρεια Αττικής. Να’ ταν όμως ο Κικίλιας μόνο το πρόβλημά μας, θα ήμασταν σήμερα ευτυχείς…
Ποτέ δεν ήμουν φαν του Άδωνι Γεωργιάδη. Δεν πιστεύω πως οι επιτυχημένοι μεταρρυθμιστές γίνονται με τα λόγια και τις παρουσίες στα πάνελς. Η απομάκρυνση του όμως από του υπουργείο Υγείας και η αντικατάσταση του από τον κ. Βορίδη με βάζει σε σκέψεις. Ο κ. Βορίδης είναι ένας από τους πιο σιχαμερούς πολιτικούς της ελληνικής πολιτικής πιάτσας. Εξαιρετικός ομιλητής, με μετριοπαθές προφίλ και μοντέρνο περιτύλιγμα, ενώ από μέσα κρύβει έναν τυπικό πολιτευτή παλιάς κοπής. Μη ξεχνάμε τον «αγώνα» του να ικανοποιήσει τους ταξιτζήδες και να αναιρέσει το νομοσχέδιο Ραγκούση για την απελευθέρωση του επαγγέλματος. Τελικά, τα κατάφερε. Προφανώς ο κ. Σαμαράς θορυβήθηκε βλέποντας τον κ. Λουράντο σε εκδήλωση υποστήριξης της κ. Ρένας Δούρου και θέλει να αποκαταστήσει σχέσεις με την πάλαι ποτέ αγαπημένη συντεχνία όπως και με άλλα κλαδικά και οικονομικά συμφέροντα του χώρου της υγείας.
Μια που είμαστε στο υπουργείο Υγείας, κάποιοι λένε πως ένας από τους λόγους που «κόπηκε» η υφυπουργός υγείας Ζέτα Μακρή ήταν η εμμονή της στην εφαρμογή του αντικαπνιστικού νόμου, που θεωρήθηκε πως ήταν μία αιτία απώλειας ψήφων στις πρόσφατες εκλογές. Eθνικές εκλογές πλησιάζουν παίδες, ώρα για χατίρια, επιστροφή στην καπνιστική ασυδοσία που απολάμβαναν γενιές Ελλήνων…Στη θέση της μία παλιά γνώριμη παρουσία, που δε μας είχε λείψει καθόλου είναι η αλήθεια: η κα. Κατερίνα Παπακώστα.
Στο υπουργείο του πολιτισμού, η σύζυγος Βοσκόπουλου ανταμείφθηκε με τη θέση της υφυπουργού. Γιατί ανταμείφθηκε; Για την αποστασιοποιημένη στάση της σε σχέση με τον πρώην πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου, στον οποίο εθεωρείτο ό,τι πρόσκειται. Είπαμε, ο κ. Βενιζέλος κινείται αποκλειστικά με γνώμονα το εθνικό συμφέρον…
Για τον ίδιο λόγο και ο κ. Ντόλιος κερδίζει τη θέση του υφυπουργού εσωτερικών. Ο κ. Ντόλιος είναι κλασική περίπτωση «βαρύμαγκα» πασόκου των 80s, αυτό το είδος που, δυστυχώς, ακόμα επιβιώνει στην εποχή μας (εδώ έχει πρωινή εκπομπή ο Πέτρος Κωστόπουλος…).
Ε αντάμειψε τόσους φιλο-παπανδρεϊκούς ο Βαγγέλης, να μη βάλει και ένα δικό του; Έτσι «ου Πάρς ου Κουγκουλούπολους» (έτσι προφέρεται στα «σούρδικα» που λένε στο νομό Κοζάνης) είδε τον εαυτό του αναπληρωτή υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης.
Από τη θέση του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης απομακρύνεται ο ακαδημαϊκός κ. Τσαυταρής. Δε ξέρω κατά πόσο υπήρξε επιτυχημένη η θητεία του κ. Τσαυταρή, από όσα έχω διαβάσει μάλλον θετικές αποχρώσεις επικρατούν. Όμως δε μπορώ να κρίνω θετικά τον αντικαταστάτη του, ένα βουλευτή της Ν.Δ. από την Πέλλα, ο οποίος πρωτοστάτησε στην «υπέρ γάλατος αντίσταση», τότε που συζητούνταν το περίφημο πακέτο μέτρων του ΟΟΣΑ. Ανάμεσα σε άλλα, βλέπουμε στο βιογραφικό του πως είναι συγγραφεύς του, να υποθέσουμε μπεστ-σέλλερ, «Η Μάχη για το Ροδάκινο». Κάτι τέτοιες μάχες κερδίζαμε τόσα χρόνια, για αυτό κατέληξε η ελληνική γεωργία εκεί που κατέληξε. Με τι ασχολείσαι ρε αλεπουδράκουλα, να κλείσουμε τα μέτωπα με τους αγρότες και να εξασφαλίσουμε πως δε θα έχουμε άλλους κοινοβουλευτικούς αντάρτες, αυτές είναι οι έννοιες μας, εκλογές έρχονται…
Η γραφική λαϊκή δεξιά επιστρέφει. Παρά τις ιστορίες με το γηροκομείο, ο κ. Γιακουμάτος είναι ο νέος υφυπουργός Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας. Τελείως ακατάλληλος για τη θέση, άλλη μία επιλογή απλά για να εξασφαλισθούν οι πολυπόθητες εσωκομματικές ισορροπίες.
Τι ανάπτυξη έхουν να δούνε τα ματάκια μας…
Στο αναχρονιστικό υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης (που θυμίζει τους καιρούς που οι «παλαιοελλαδίτες» θέλανε να ελέγχουν καλύτερα τις «νέες χώρες») ένας παλιός γνώριμος από τις αλήστου μνήμης κυβερνήσεις Κωστάκη Καραμανλή: ο Γιώργος Ορφανός. Τεράστιο κεφάλαιο για τη Βόρεια Ελλάδα και αυτός, ειδικά τώρα που μας στέρησε η δικαιοσύνη έναν Παναγιώτη Ψωμιάδη…
Στο υπουργείο Παιδείας, η παρουσία του παλαιού αθλητή στίβου Κώστα Κουκοδήμου στη θέση του υφυπουργού, είναι μία απτή απόδειξη του πόσο χεσμένο έχουν το συγκεκριμένο τομέα οι κυβερνήσεις μας.
Don’t worry for Helliniki Paideia, o Koukodimos einai edo dynato yfypoyrgo…
Το σύνολο συμπληρώνεται πολύ ταιριαστά με τη δεξιά κυράτσα που ακούει στο όνομα Βούλτεψη στη θέση της εκπροσώπου τύπου. Μπλιάχ….
Να πούμε και τα λίγα καλά: επιτέλους μας τελείωσε ο απαράδεκτος Αρβανιτόπουλος από το Παιδείας. Διάδοχος του ο Λοβέρδος (ε να βάλουμε και λίγη Ελιά ε;), ο οποίος έδειξε δραστηριότητα στο υπουργείο Υγείας επί ΓΑΠ, με αμφιλεγόμενα αποτελέσματα όμως. Επίσης τέλος ο Μιχελάκης και ο Πάνος Παναγιωτόπουλος. Ο πρώτος αντικαθίσταται από το δημοσιογράφο και γνωστό πρήχτη στα πάνελς (για αυτόν είπε το περίφημο «όταν γαμάς τη συζήτηση τι να κάνω» ο Χαλβατζής του ΚΚΕ) Αργύρη Ντινόπουλο, οπότε μικρό το όφελος. Ο δεύτερος από τον κ. Τασιούλα, ο οποίος τουλάχιστον είναι ένας άνθρωπος με χιούμορ, προσόν απαραίτητο νομίζω για να παριστάνεις με πετυχημένο τρόπο τον υπουργό Πολιτισμού στα χρόνια της κρίσης. Τέλος, το αξιόλογο έργο του Δένδια ανταμείφθηκε με το υπουργείο Ανάπτυξης, από το οποίο έφυγε ο κ. Χατζηδάκης, με προοπτική Κομισιόν στον ορίζοντα.
Σύνολο 19 υπουργοί, 5 αναπληρωτές υπουργοί και 19 υφυπουργοί. Άλλο ένα…μικρό και ευέλικτο κυβερνητικό σχήμα δηλαδή. Μόνο το υπουργείο Εργασίας έχει…τρεις υφυπουργούς! Το Πασόκ σαφώς ενισχυμένο, ο κ. Βενιζέλος κεφαλαιοποιεί τις σωστές τακτικές του κινήσεις και την επιτυχία (!) του 8% στις ευρωεκλογές.
Συνολικά, σαφώς αρνητικές εντυπώσεις. Ένας ανασχηματισμός με καθαρά προεκλογική σκοπιμότητα και σαφή αποστασιοποίηση από την προώθηση των απαραίτητων για τον τόπο μεταρρυθμίσεων. Προτεραιότητα σε αυτή τη φάση είναι η διατήρηση των εύθραυστων ενδοκομματικών ισορροπιών και το άνοιγμα σε συντεχνίες και κοινωνικές ομάδες με ισχύ. Πλην του κυρίου Χαρδούβελη, το ίδιο κουρασμένο πολιτικό προσωπικό περιορισμένης ευθύνης.
Φαίνεται πως έτσι νομίζει ο κ. Σαμαράς πως μπορεί να ψαλιδίσει τη διαφορά με το Σύριζα και να βγει νικητής στις επόμενες εκλογές. Όπως το ξαναγράψαμε, ο Μεσσήνιος κομματάρχης δεν κατάφερε να κάνει την υπέρβαση ώστε να γίνει ο πρωθυπουργός των μεταρρυθμίσεων και της διασφάλισης της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας. Η κυβέρνηση βυθίζεται σε ένα τέλμα ανακύκλωσης των γνωστών προσώπων και των γνωστών παλαιοκομματικών τακτικών. Το κακό για τον κ. Σαμαρά είναι πως δε νομίζω πως θα έχει εκλογικά κέρδη με τη στάση του αυτή. Οι πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις μαρτυρούν πως ο κόσμος δε γουστάρει τους αμφίθυμους που είναι με το ένα πόδι εδώ και με το άλλο εκεί. Οι περιπτώσεις Κουβέλη και Καρατζαφέρη είναι ενδεικτικές, το αντιπαράδειγμα της στιβαρής Χρυσής Αυγής επίσης. Ή όπως γράφει πολύ εύστοχα ο κ. Μανδραβέλης στη σημερινή «Κ» : «Αν η κυβέρνηση επέμενε στον δρόμο των μεταρρυθμίσεων, κι έδινε την πολιτική και ιδεολογική μάχη υπέρ αυτών, είχε μια ελπίδα επιβράβευσης. Όταν δια του ανασχηματισμού τις συκοφαντούν, όλο και περισσότεροι θα επιλέγουν τον αυθεντικό λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ, από τα φτιασιδώματα της λαϊκής Δεξιάς…»
Του Δημήτρη Χαντζόπουλου
Υ.Γ. Και μία θέση για τη συμπάθεια μου τη Φωτεινή την Πιπιλή δεν περίσσευε δηλαδής ρε μαστόρια της τακτικής της μεγάλης συντηρητικής παρατάξεως;
alepoudrakoulas 